Njemci su svjetski lideri u reciklaži, ali jedan grad je odlučio da treba više da se uradi na polju zaštite životne sredine.
Grad Kil, baltička luka poznata po svojoj godišnjoj jedriličarskoj regati, prošle godine je postala prva — i do sada jedina — njemačka opština koja se prijavila za globalnu inicijativu „nulti otpad“ (eng. „Zero waste”).
Grad od skoro 250.000 stanovnika ima ambiciozni cilj da eliminiše otpad, sačuva i povrati resurse, a ne da ih spali ili zakopa.
To je priznanje da su upravljanje otpadom, sprječavanje spaljivanja i smanjena proizvodnja plastike od vitalnog značaja za napore da se smanje emisije gasova staklene bašte koje je krivo za globalno zagrijavanje.
„S jedne strane, mi smo svjetski šampioni u odvajanju smeća, ali sa druge, stvaranje plastičnog otpada se ni na koji način nije smanjilo, naprotiv“, rekao je Andreas fon der Hajd, šef Kilske agencije za zaštitu životne sredine.
„To znači da zaista moramo da razmislimo o tome kako uopšte možemo da izbjegnemo stvaranje otpada“, rekao je on, navodeći „prilično šokantne“ podatke koji pokazuju porast globalne proizvodnje otpada.
Koncept „nultog otpada“ postoji skoro dvije decenije, čak je trebalo više vremena da se prihvati u Njemačkoj nego u drugim zemljama. Ova tema je bila na dnevnom redu Svjetskog ekonomskog foruma u Davosu, u Švajcarskoj, prošlog mjeseca, a kompanije kao što su Adidas AG i Unilever, kao i gigant za upravljanje imovinom BlackRock Inc su počele da primjenjuju ovaj koncept.
EU je usvojila „Paket cirkularne ekonomije“ u decembru 2015. osmišljen da odvoji države članice od pristupa „uzmi, napravi, koristi i odbaci“.
Prošle godine, države članice su rekle da su samo u 2016. aktivnosti poput popravke, ponovne upotrebe ili reciklaže dale podsticaj privredi u vrijednosti od skoro 147 milijardi eura i generisale oko 17,5 milijardi eura investicija.
Protok materijala odgovoran je za više od polovine emisija u zemljama Organizacije za ekonomsku saradnju i razvoj, a smanjenje otpada moglo bi pomoći u postizanju cilja ograničavanja porasta temperature u atmosferi na ispod 1,5°C, tvrde zagovornici nultog otpada.
Drugi njemački gradovi razmišljaju da slijede Kil.
Gradonačelnik Minhena Diter Rajter je u oktobru prošle godine rekao da želi da glavni grad Bavarske teži nultom otpadu „u ne tako dalekoj budućnosti“.
Njemačka ima dosta toga da nadoknadi. Oko 300 opština u Italiji, odakle potiče Zero Waste Europe, prijavilo se, zajedno sa oko 100 u Španiji.
„Svi imamo te slike okeana ispunjenih plastikom u našim glavama“, rekao je Rajter. „Zato sam želio da znam, kao gradonačelnik, šta možemo konkretno da uradimo da spriječimo stvaranje otpada.
U izveštaju Evropske agencije za životnu sredinu objavljenom prošlog mjeseca navodi se da je „još uvek dug put do pretvaranja Evrope u istinski cirkularnu ekonomiju“ i da bi to zahtijevalo „dugoročno učešće na svim nivoima, od država članica, regiona i gradova, do preduzeća i građana“.
Pored pokušaja da se promijene potrošačke navike ljudi, mjere bi uključivale napore za smanjenje pakovanja u prodavnicama i promovisanje tržišta polovnih stvari kao što su nameštaj, tekstil i građevinski materijal.
Kil je imao koristi od partnerstva za dijeljenje znanja sa San Franciskom, ranog prelaska na koncept nultog otpada, i savjeta njemačkog instituta Vupertal, koji sprovodi istraživanja o održivom razvoju.
Zero Waste Europe, koji većinu svojih sredstava dobija od EU, treba da nadgleda napredak grada.
Fon der Hajd je rekao da je Njemačka bila relativno spora u usvajanju politike nultog otpada, vjerovatno zbog široko rasprostranjenog uvjerenja da se već dovoljno radi kroz programe reciklaže.
Njemačka sa 68 odsto ima najveću stopu reciklaže komunalnog otpada, prema najnovijim podacima, znatno iznad prosjeka EU od 46 odsto.
„Mnogi ljudi vjeruju da je naš sistem otpada u Njemačkoj već veoma dobro razvijen i da je to dovoljno da se održi status kvo“, rekao je Fon der Hajd. „Sistem koji imamo je takav da je teško promijeniti kurs u kratkom roku.”
Džek Mekviban, koordinator programa za gradove u kompaniji Zero Waste Europe sa sjedištem u Briselu, rekao je da je mnogim administracijama potreban otpad za napajanje spalionica za proizvodnju toplote ili energije i profit — za lokalnu zajednicu.
„Moramo osporiti ovu ideju da je spaljivanje ili ne postojanje otpada na deponijama zapravo nulti otpad. Nije”, rekao je Mekviban. „Možda zbog toga nismo uspjeli toliko da rastemo u Njemačkoj, a tu postoji prava prilika.”
Prir. N.B.
Izvor: www.taipeitimes.com
