Fosilna goriva, kao što su ugalj, nafta i gas, najviše doprinose globalnim klimatskim promjenama, te čine 75 odsto globalnih emisija gasova sa efektom staklene bašte i skoro 90 odsto svih emisija ugljen-dioksida. Da bismo izbjjegli najgore posledice klimatskih promjena, emisije moramo smanjiti za skoro polovinu do 2030. godine i postići neto nulte emisije do 2050. godine.
Kompanije iz sektora fosilnih goriva vode „masivnu kampanju dezinformacija i pogrešnih informacija“ kako bi zemlje usporile usvajanje obnovljivih izvora energije i brzinu kojom prelaze sa ekonomije zasnovane na ugljeniku, saopštile su Ujedinjene nacije (UN).
Antonio Gutereš, generalni sekretar UN, rekao je da postoji ekspanzija fosilnih goriva u nekim od najbogatijih zemalja sveta.
-Potpisivanjem tolikog broja novih licenci za naftu i gas, oni potpisuju kraj naše budućnosti – rekao je Gutereš i dodao da zemlje moraju brzo ukinuti fosilna goriva.
-Opadajuće cijene čine obnovljive izvore energije sve privlačnijim širom svijeta – uključujući zemlje sa niskim i srednjim prihodima, gdje će većina dodatne potražnje za novom električnom energijom doći. Jeftina električna energija iz obnovljivih izvora mogla bi da obezbijedi 65 odsto globalne električne energije do 2030. godine. Mogla bi da dekarbonizuje 90 odsto sektora energije do 2050. godine, što bi značajno smanjilo emisije ugljen-dioksida i pomoglo u ublažavanju klimatskih promjena – saopštio je UN.
Prelazak na čiste izvore energije pomaže ne samo u rješavanju klimatskih promjena već i zagađenja vazduha od kojeg je prema podacima WHO godišnje umire 13 miliona ljudi u svetu. Nezdravi nivoi zagađujućih čestica potiču uglavnom od sagorijevanja fosilnih goriva.
Na kraju ističe se i ekonomska strana, gde opet prednost imaju obnovljivi izvori energije, odnosno solarna energija i vjetar, u odnosu na fosilna goriva.
-Ukupno više od 30 miliona radnih mjesta moglo bi biti stvoreno u čistoj energiji, energetskoj efikasnosti i tehnologijama sa niskim emisijama do 2030. godine – navodi UN.
Pozivaju i na nove nacionalne planove za smanjenje emisija, koji su traženi prema Pariskom sporazumu iz 2015. godine, u kojima vlade moraju jasno da izlože ne samo svoje ciljeve, već i kako će ih ostvariti.
Izvor: Energetski portal
