Svijet svjedoči nevjerovatnim poskupljenjima goriva, energetskim ucjenama među državama, smrtnim ishodima do 7 miliona stanovnika godišnje zbog zagađenja vazduha i katastrofama nastalim usljed klimatskih promjena koje se nižu jedna za drugom.
Kritičari tvrde da će prelazak na obnovljive izvore energije u cilju rješavanja već pomenutih problema uzrokovati nestabilnost električne mreže i dodatno povećati cijene. Međutim, nova studija istraživačke grupe sa Univerziteta Stanford zaključuje da navedeni problemi mogu biti riješeni uz korišćenje već dostupnih zelenih tehnologija i to bez prekida u napajanju i uz relativno niske troškove. Studijom su vršene analize u 145 zemalja svijeta.
Izveden je zaključak da nam za rješavanje ovih problema nisu potrebne čudesne tehnologije. Elektrifikacijom svih energetskih sektora i to: proizvodnjom električne energije iz čistih, obnovljivih izvora, proizvodnjom toplotne energije i vodonika iz tako dobijene struje, skladištenjem električne energije, toplote i vodonika, povećanjem kapaciteta prenosnog sistema i promjenom režima korištenja struje – možemo stvoriti sigurnu, jeftinu i pouzdanu energiju, svuda dostupnu.
Glavni razlog za smanjene troškove proizvodnje i korištenja leži u tome što čist, obnovljiv sistem energije koristi mnogo manje energije nego energetski sistem zasnovan na sagorijevanju.
Zapravo, količina energije koju ljudi zapravo koriste smanjuje se za više od 56 procenata uz potpunu elektrifikaciju sistema koji se napaja čistim, obnovljivim izvorima. To smanjenje dolazi iz pet razloga: veća efikasnost električnih vozila u odnosu na vozila sa unutrašnjim sagorijevanjem, efikasnost električnih toplotnih pumpi za zagrijavanje vazduha i vode u odnosu na sisteme koji koriste sagorijevanje, efikasnost elektrifikovane industrije, eliminisanje energije potrebne za dobijanje fosilnih goriva, kao i povećanje energetske efikasnosti mimo onoga što je očekivano.
Povrh toga, novi sistem takođe smanjuje jediničnu cijenu energije u prosjeku za dodatnih 12 procenata, što rezultira nižim godišnjim troškovima za 63 procenta širom svijeta. Uz očuvanje zdravlja i klime nastaje i smanjenje socijalnih troškova za 92 posto.
Razmatrane tehnologije za proizvodnju energije uključuju vjetroelektrane na kopnu i moru, fotonaponske elektrane na krovovima objekata i solarne elektrane na zemlji, koncentrisanu solarnu energiju, solarnu toplotnu energiju, geotermalnu i hidroelektričnu energiju, kao i u manjoj mjeri tehnologije koje koriste energiju plime i talasa.
Najvažnija razmatrana tehnologija skladištenja električne energije bile su baterije, postojeće hidroelektrične brane i koncentrisano skladište solarne energije. Daljinsko grijanje takođe ima značajnu ulogu.
Otkriveno je da ukupni početni troškovi zamjene svih energetskih sistema u 145 zemalja koje emituju 99,7 odsto svjetskog ugljen-dioksida, iznose oko 62 biliona dolara. Međutim, zbog godišnjih ušteda troškova energije od 11 biliona dolara, povratni period investicije u novi sistem iznosi manje od šest godina.
Novi sistem bi takođe mogao da stvori više od 28 miliona radnih mjesta sa punim radnim vremenom u odnosu na ono što je izgubljeno tranzicijom, a zahtijeva samo oko 0,53 odsto kopnene površine za izgradnju novih kapaciteta pri čemu je najveći dio ove oblasti prazan prostor između vjetroturbina na kopnu koji se može koristiti za više namjena. To znači da novi sistem troši manje energije, manje košt i generiše više radnih mjesta nego trenutni sistem.
Još jedno zanimljivo otkriće je da je, sa potpuno obnovljivim sistemom, punjenje električnih vozila na baterije tokom dana bilo jeftinije za mrežu od njihovog punjenja noću, jer se dnevno punjenje dobro poklapa sa proizvodnjom solarne električne energije.
Imajući na umu sve što je rečeno, ipak ne treba izgubiti iz vida da u svjetlu trenutnih ratnih dešavanja u Evropi i energetske krize, mnoge zemlje razmišljaju o ponovnom pokretanju ugašenih termoelektrana na ugalj, kao i stopiranju gašenja nuklearnih elektrana.
Teorijska razmatranja, pak, svjedoče u korist sasvim mogućoj novoj realnosti potpuno dekarbonizovanog društva do te famozne 2050. godine, sa dekarbonizacijom u nivou od 80% do 2035. godine.
Prir. M.L.
Izvor: thehill.com
